Sensiz kalmak Şiiri - Levent Karakaş

enson düşündüğüm şeydi sensiz kalmak,
çok erken geldi.
esen bahar rüzgarları,seni benden aldı.
bazen göz yaşım oldun süzüldün yanaklarımdan,
bazen mutluluğum oldun güldürdün beni.
en korktuğum şeydi:
sensiz kalmak;
bir acı oldun saplandın içime.
sensiz sessiz kaldı,
mutluluk şarkıları mırıldanan dudaklarım.
bir heves değil,
tutku oldun aktın içime.
şuan bile adını andığımda,
anılar canlandığımda hayalimde,
gözlerimden süzülüyorsa yaşlar,
bilki seni sevdiğimdendir.
VE:
hala kurumamışsa gözyaşlarım,
süzülüp akıyorsa yanaklarımdan,
bilki sana yaptığım yalnıştan,
senden utandığımdandır.
VE:
hala yaşıyorsam her şeye inat;
sana olan sevdamdandır...........! ! ! ! !