Sensiz Kalmak Şiiri - Mustafa Fırat Gez

Sana bağlı kalma güdüsü
En büyük zaafım benim...
Ve en sevimsiz...

Sensiz kalmak,susuz kalmak gibi birşey
Üç gün boş hayallerin enkazında yardım beklemek...
Sensiz kalmak,uykusuz kalmak yada ona benzer...
Asırlar boyu sessizce oturmak gibi
Bir dağın eteğinde yamaca asılı kayalar misali...
ya da
Topyekün bir savaşa girmek
Ve topyekün şehit düşmek sensizlik...

Ne yaptın bana? Ne yaptın...

Sensiz kalmak,zamana tezat düşmek
Zindan duvarlara gömülü akrebi,yelkovanı zalim
Asi saatlerde bir ileri,bir geri...
Belki de yetim kalmak...belki de evlat hasreti...ne bileyim...

Taciz edilirken geceler derin ıslıklarla
Bir ormanda korkarak yürümek...
Yada kurtarılmayı beklemek
Eşzamanlı dalgalar içinden can havliyle...

Sensiz kalmak,hileli bir hayatta
Zar tutup kazanmak oyunu,sonra kaybetmek
Kazanmak,kaybetmek,kaybetmek,kaybetmek...
Ne tuhaf değil mi? Bir tuhaf...

Bedensiz kalmak gibi sensizlik,uzuvsuz...
Sağ elini kaldırırken havaya büyük bir umutla
Pat...sol elin yere düşmesi sırtüstü...
Sanki her bir tarafın felçli,
Her bir tarafın uyumsuz,asi...

Ne yaptın bana? Ah ne yaptın...
Beklediğim bu değildi...

Şimdi ben sana kainatı versem sınırsız
Ayaklarının önüne dünyaları getirsem,neye yarar?

Kendi kendime çok kereler sordum...
Sensiz kalmak,en tiryaki zamanlarımda
Sigarasız kalmak on dakikaya bir...
Parasız kalmak,en çok içmeyi sevdiğim günlerde...

Sana bağlı kalma güdüsü
En büyük zaafım benim...
Ve en sevimsiz...
Sensiz kalmak...galiba nihayetim benim...nihayetim...
(4 EKİM 2009)