seni sende yaşamak varken,
seni sensiz yaşıyorum
dalgalarla coşmak varken,
kıyısız kalıyorum
gündüze sarılmak ışıklar kapanınca
kalabalıklar içinde tenha kalmak
bende sensiz kaldım,
sen de bensiz kanıksıyor musun?
beni başkalarıyla karıştırmazsın sen...
yavan bir tad kalıyor damaklarımızda
lezzetini kaybetmek gibi bir şey kahkaların
ot gibi bir adam ben,
bok gibi bir gün daha şimdi...
tut ellerimi uzaklara uzatıyorum
gözlerimi boylu boyunca yaslıyorum yokluğuna
bende sensiz kaldım,
sen de bensiz acımsıyor musun?
beni başkalarıyla karıştırmazsın sen...
Kayıt Tarihi : 24.7.2017 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demir Zengin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/24/sensiz-kaldim-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!