“SENSİZ KALAN ŞEHİR”
Sensiz kalan şehirde,rüzgâr bile üşüyor,
Gece lambaları solgun, gökyüzü suskun duruyor.
Adını anınca,bir yerlerde yağmur başlıyor,
Sanki senin gidişinle,mevsimler değişiyor.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
