Gel gönülparem, geç karşıma çiçeksi endamınla.
Kaç kere sitem ettim, niye sensiz bu kahve niye?
Gel, nefes ol bana; papatya gibi ihtişamınla.
Sensiz içtiğim şu kahvenin hatrı yok bir saniye.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta