Gel gönülparem, geç karşıma çiçeksi endamınla.
Kaç kere sitem ettim, niye sensiz bu kahve niye?
Gel, nefes ol bana; papatya gibi ihtişamınla.
Sensiz içtiğim şu kahvenin hatrı yok bir saniye.
Kayıt Tarihi : 13.3.2022 17:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!