Sensiz İstanbulu Bile Sevmiyorum...

Sensiz İstanbul’u bile sevmiyorum,
Yorgun ve geç gelen bir gecede,
Seni doyasıya yaşayamadığımdan belki de,
Biliyor musun sen yokken bir şeylerim hep eksik birtanem,
Sensiz şiirimi yaşayamıyorum...
Uyku tutmaz, telefonlarım çalmaz,
Dünyadan bir haber olurum çoğu zaman,
Ne içtiğim sigara, sigara,
Ne aldığım nefes yeter yaşamama,
Evet burada,
Burada kalbimin tam üstünde,
Bir şeyler yanar, söndürmeyeceğim,
Sen olmadığın zaman...
İşte sen her anımda,
İşte yine sen varsın her mısramda,
Güneş bile bir başka doğuyor ne yazık ki, ,
Sen varsan eğer İstanbul’da.
Ellerimi uzattığımda sen ve gözümü her kapatıp, açtığımda,
Ah bir bilsen benim için ne olduğunu,
Gözlerini kaçırmamayı bir öğrensen,
Bak o zaman sevdâyı sevdâ gibi,
Hem de adam gibi yaşarız ya birtanem...

25.Haziran.2000
Saat: 19: 50
İstanbul