Yine hüzünlü bir İstanbul akşamında,
Beyoğlu istiklaldeyim karlar altında…
Buz tutuyor ellerim ellerinden yoksun;
Ve bir de gözlerim yaş döküyor suskun mu suskun…
Beyoğlu’nda istiklaldeyim;
Herkesin ellerinde yarinin elleri
Ben ise üşüyorum karlar altında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Tebrikler... 10 puan +ant. Sevgiyle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta