Onsuzluk imkansız Anqara

Yürekte başkenttir,sevilenin yeri
Bir defa sevdik mi,dönmeyiz asla geri
Ankaralıysa,her zaman,sözünün eri
Kaldı mı, gecekondularında,benim gibi serseri,

Bu sevda, bu yürekte, son nefesti,
Doğantepe’den bir rüzgar esti
Umutlarımı,hayallerimi yarıda kesti
Paramparça oldu mutluluk denen testi

Yüreğimiz düşerse,sevdandan dara
İçimize atıp,düşünürüz,belki kara kara
Ama asla yapmayız ortalıkta yayqara
Çünkü burası Başkent Anqara

Elinde valizinle gittin otogara
Habersiz bıraktın,uzunca bir ara
Yüreğimde oluştu,hasretinden yara
Anladım ki,onsuz olmuyor Anqara

Sen orada ben burada,
Hasretinden gönlüm fukara
Aleme olduk maskara
Gel de Kopsun Anqara