Sensiz imkansız Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Sensiz yaşamak, imkansız bir serüven,
Gökyüzü grileşir, güneş solgun.
Kalbimde yankılanır sessiz bir çığlık,
Sensizlikle dolup taşar her an.

Gözlerimde yalnızlık, ruhumda hüzün,
Sensiz geçen zaman, acı bir düğüm.
Hayat, seninle renklenirdi adeta,
Şimdi siyah beyaza büründü dünya.

Anılar, göz yaşlarıyla silinirken,
Sensiz bir ömür, eksik bir masal.
Bir gülüşün, bir bakışın özlemle dolu,
Sensiz yaşamak, içimde bir yangın.

Gel, dön, diye bekler kalbim,
Ama sesin duyulmaz, yankılanmaz.
Sensizlik, karanlık bir labirent gibi,
İmkansız bir yaşamın içinde kaybolurum.

Belki bir gün, dönersin diye umut ederim,
Sensiz yaşamak, adeta bir ölüm.
Ama belki de hayat, bana bir sürpriz yapar,
Ve yeniden bulurum seni, bu sevda labirentinde.