Sensiz İlk Sonbahar Şiiri - Arman Yıldız

Kaybetmek çanları çalıyor yine...
Bir yazın ardından yine gelen sonbahar,
Umutsuzluğu topluyor sanki.
Amaçsız rüzgarlar
İsmini fısıldıyor düşüncelerime.
Çiseleyen yağmur değiyor gözlerime,
Ve kapanıyor gözkapaklarım.
Yenik düşmüşlük duygusu değil bu!
Kaybedişin ardından gelen
Ümitsizlik sancısı sanki.
Yalnızlık boyunca hep seni düşünüyorum,
Kitap okuyorum çogu zaman,
Seninleyken olamadığım gibiyim artık
Şarkılar dinleyip kimi zaman 'hani' diyorum.
Şimdi günbatımını izliyorum
Güneşin yavaşça kayboluşunu senin gidişine benzetiyorum
Tutamyorum,
Bakamıyorum ona.
Ama sahici ışığım o biliyorum, yapamıyorum.
Usulca kaybediyorum ışıklarımı
Ellerimi duvarlara koyuyorum ama tutamıyorum yine de
Karanlık kaplıyor sonra heryeri
Işıksız kalıyorum
Apansız bir hüzün ve acısını yaşıyorum gidişinin...