Sensiz İlk Kışım Şiiri - Zafer Özkay

Bu sensiz ilk kışım,
İlk defa üşüyorum,
Üşüyorum yoksun yanımda,
Dışarıda buz gibi hava,
Bense yanıyorum,
Aslında dışım üşüyor içim yanıyor.

Ama buna alışmam lazım,
Sen bir daha olmayacak seni belki de
Ömrümün sonuna kadar göremeyeceğim kim bilir.
Dedim ya dışarıda kar yağıyor
Yüreğime yağıyor içim yanıyor.
Bence bu sevda böyle geldi böyle gider.
Bende bu kafayla çok yanarım.

10 Aralık 2002 Karaman