Sensiz İlk Gece Şiiri - Güven Biçer

Yıldızlar sönük ay karanlıktı,sensiz ilk gece
İçtiğim meyler seni unutturmaya yetmeyince
Ateşin düştü içime kor,kor oldu sönmeyince
Sensiz olmak ne zormuş,öğrendim dün gece

Bütün bedenim yorgun düştü,sensiz ilk gece
Sarıldım yokluğuna,gecenin ayazı çöktükçe
Sigaramda dumandın sen,her nefes çektikçe
Sensiz kalmak ne zormuş,öğrendim dün gece

Sabahlar olmak nedir bilmedi,sensiz ilk gece
Dudağımdan tek dökülen ismindi; hece,hece
Kan,ter içinde uyandım,düşlerimde gördükçe
Sensiz yaşamak neymiş,öğrendim dün gece

Ölmeyi bile denedim defalarca,sensiz ilk gece
Hep vazgeçtim yüreğimdeki seni dinleyince
İlk geceydi daha bu kadar çok,çok özleyince
Seninle bir ömür kalmaya,ant içtim dün gece

(Aydın-2007)