Sensiz İçerken Şiiri - Doğan Ümit Aksel

Gökyüzü bulutlu yağmur yağmıyor
Sevdiğim şarkıyı radyo çalmıyor
Masamdaki resmin sessiz ağlıyor
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Gönlüm sensizliğe kadere küstü
Elimdeki kadeh kırıldı düştü
Masamda çiçekler boynunu büktü
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Gözlerin zeytindi dudağın kiraz
Uzanıp rakıdan aldımda biraz
Baharım hazandı kış oldu tüm yaz
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Sevgi yağmur olmuş hep yağıyordu
Yüreğim ateşten kavruluyordu
Lale boyun büktü yasemen soldu
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Uzattım elimi seni tutmaya
Daldım güzel sonsuz tatlı hülyaya
Küfrettim vefasız kahpe dünyaya
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Karşı masada bir yaşlı ihtiyar
Sanki bir Erciyes başında aklar
Maziye saplanmış dalar da dalar
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Bir çingene kadın gül satıyordu
Kalbim kuşlar gibi çırpınıyordu
Düşündüm maziyi gözlerim doldu
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Falcılar sahtekâr fallar hep yalan
Gözüme yaş doldu yıkıldım o an
Anılar aklıma geldiği zaman
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Meyhaneci dedi vakit tamamdır
Gözlerin yaş döker hayli zamandır
Aşk dediğin ne ki inan yalandır
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Çıktım meyhaneden başım bir hoştu
Sokaklar sensizdi caddeler boştu
Gökyüzünde mehtap benden sarhoştu
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Baktım şafak atmış horozlar öter
Senden uzak olmak ölümden beter
Çektirdiğin çile bitsin gel yeter
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Dallar çiçek açmış kuşlar ötüyor
Hasretin kor gibi içten yakıyor
Gözlerin duygusuz hissiz bakıyor
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Senden sonra aşktı tatmadım daha
Açtım ellerimi yüce Allah'a
Dünya çöle döndü yok oldu vaha
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Hayalin gözümden bir an gitmiyor
Çektirdiğin acı sensiz bitmiyor
Doktorlar derdime çare bilmiyor
Kahroldum dün gece sensiz içerken

Hayat diken dolu dipsiz kuyuymuş
Bülbüller figanda güllerse solmuş
Harami dünyaya hükümdar olmuş
Kahroldum dün gece sensiz içerken