Sensiz Hiç Şiiri - Hamza Mamaş

Çok mu dağıttık ne.
Haydi bir çay koy da içelim.
Güzel hayaller kuralım bize dair.
Rüyaları hayra yoralım.
Haydi sil baştan aşık olalım.

Yorulmuş ruhların karanlığından geçmisim.
Sen her şeyimsin.
Ben sensiz hiçim.

Sevilerek geçirelim ömrü.
Sen bana, ben sana aşık.
Çiçek ekelim her yere.
Menekşeler yetiştirelim pencere önlerinde.
Leylak kokuları katalım hayata.
Zambaklar büyütelim aşkın köyünde.

Çok dağıttık hayatı,
Ölüme namzetiz ikimizde.
Hayat yaşanamadan da akıp gidiyor.
Önemsediğin kadar büyük her şey.
Huzur cesaretinde saklı.
Sorsan herkes haklı.
Farklı dünyaların aynı kadını!
Hoşgeldin.
İyi ki geldin.

Gün dediğin ömürden gidiyor.
Dün gitti,
Bugün gidiyor.
Yarını görecekmiyiz meçhul.
Can!
Ömür dediğin dururken de geçiyor.

Geleceği aydınlatmak için yanalım.
Varsay rüyadayız severek uyanalım.
Bitsin köhne hayatların kalıntıları.
Kürekleri ufuklarda çekelim.
Bahtımızda gelincikler belirsin.
Girsin kapımızdan girsin neşe.
Cemre, sıretimize de, suretimize de düşsün.
Kelebekler okşasın ellerimizi.
Yetim bırakmayalım hayallerimizi.

Duadır bu.
İtikattir.
İmandır.
Ruhun ruhuma en güzel limandır.
Göğsünde susup kalp sesini dinleyim.
Aç yüreğini ben evime gireyim.

Çok dağıttık, bir çay koy içelim.
Sen her şeyimsin.
Ben sensiz hiçim.