Sensiz Hayatta Olmaz Şiiri - İbrahim Yavuz

Yıllar yılı kendime hep bu soruyu sordum
Gönülden sevenlerin çilesi neden dolmaz?
Ardından hıçkırarak ağlamak istiyordum
“Üzülme” diyorsun da,sensiz hayatta olmaz

Son günlerde nedense hep hayal kuruyorum
Hayatın anlamını kendime soruyorum
Aşk nezlesi olmuşum hapşırıp duruyorum
“Çok yaşa” diyorsun da,sensiz hayatta olmaz

Seni ne çok sevmiştim bunu herkes biliyor
Kader bana değil de başkasına gülüyor
İçimden eşyaları kırıp dökmek geliyor
“Sakin ol” diyorsun da,sensiz hayatta olmaz

Beni anlaman lazım henüz daha çok gencim
Sen benim şaheserim sen benim eşsiz incim
Sensiz kayboldu gitti bütün neşem sevincim
“Biraz gül” diyorsun da,sensiz hayatta olmaz

Neden gizliyorsun ki benden gönül ağrını
Benim bu çektiklerim yakmıyor mu bağrını
Bir gün bile çekmezdim şu gurbetin kahrını
“Köye dön” diyorsun da,sensiz hayatta olmaz