Sensiz Hayata Küserim

benden sensizliği isteme
yaşayamam da zaten sensizliği
bir daha göremem diye
gözlerim küser
tenine dokunmayacak diye
tutamayacak olan ellerim küser

benden sensizliği isteme
yaşayamam da zaten sensizliği
seni anlatmayan sözlerim
seni yazmayan kalemim küser
çiçeksiz bir bahar
güneşsiz bir dünya gibi
yarınlarım küser

benden sensizliği isteme
yaşayamam da zaten sensizliği
umutsuz yaşam ışıksız yarın olur mu?
nefessiz kalmak gibi bir şey
nefessiz yaşanabilir mi?
boğulurum,biterim, tükenirim sensiz

benden sensizliği isteme
yaşayamam da zaten sensizliği
alıp da başımı gidemem
terk edemem nefes aldığın şehri
gülemem eskisi gibi
susarım, konuşamam dünler gibi
ben kendimi bilirim
anlatamam kimselere derdimi
anlatmakta istemem sensizliğimi

ne olursun benden sensizliği isteme
sensiz bir hayata alışamam
seni arar gözlerim
seni arar yüreğim
bu can her dem seni ister
sensizliğe doğar mı güneşim
tutunabilir miyim hayatın dallarına
her gün yeniden yeniden ölürüm
sensizse bu hayat
ben bu hayata küserim