Akşam kalabalığın içinde yalnız değildim.
Sen vardın yanı başımda,
Gözlerimi kime çevirsem seni görüyordum,
Gözlerim boşluğa da baksa orada sen vardın.
Bir ara gözüm takıldı yıldızına,
Hemen yanı başında parlayan yıldıza da baktım.
Ama inan boşluktaki sen kadar aydınlatmadı içimi.
İnsanlar konuşurken senin dudaklarını görüyorum.
İnsanlar kahkahalar atarken,
Senin dün üzgün duruşun vardı karşımda.
Bir boşlukta his ediyorum kendimi sen olmayınca,
Lokmalar boğazıma düğümleniyor.
Hayatın anlamsızlığını düşünüyorum sen olmayınca,
Sen sen, sen varsın hep karşımda.
Sensiz hayat olmaz olsun.
Sen gönül dostum, sen dostum, sen arkadaşım,
Sen eşim, sen sırdaşım, sen her şeyimsin.
Sen ömrümde yaşadığım ve yaşayacağım en güzel şeysin.
Sen Gönlümdeki sultan, derdimin ilacı,
Sen ekmeğim aşım,
Susayan dudaklarıma bir damla suyumsun.
Kayıt Tarihi : 2.11.2009 16:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!