Sensiz Hayat Şiiri - Harun Ertaş

Sensiz hayatta renkler soluk,
hava da teninde soğuk
Sesimde öyle bir boğukluk
Yeni ağlamış bir aşık gibi

Böyle değildim inan hiç eskiden
Çehreni görünce susuyorum hemen
Ne yaptın bilmiyorum da hiç
Bir tırnak ve et gibiyim seninle

Saate bakıyorum çaresizce
Gelmeyecek diyorlar
Ben yine bir tutulma için
Bekliyorum gelirsin diye

Sesim tizleşiyor bir keman gibi
Seni her gördüğümde
Duruyorum ve dinliyorum
Sesini bir anlık bile hissedince

Ne bu inat ne bu hiddet
Gelmen için daha ne gerek
Gitmek içinde yok bir sebep
Ne duruyorsun daha bekleyerek