Sensiz Hayat Şiiri - Zülfü Kılıç

SENSİZ HAYAT

Nasıl anlatsam bilmiyorum
Sanki zaman durmuştu
Sesiz, yorgun kırgındım
Yokluğun içimde paramparça bir kargaşa
Tesellisi hiç bir yere sığmıyordu
Düşünce meçhule umutlarım
Kalbimde yaması dikiş tutmayan yaralarımla
Acıya bandırılmış şiirler yazıyorumdum
Senden sora
Döne dair ne varsa yitirilmişti
Sanki her şey Bu şehirin surları gibi yıkık döküktü Sensiz yaşamaksa yatalak bir ömürdü
Yıllarca bir gün gelirsin diye
Hep yolunu gözlemiştim
Zamansız mevsimlerde yağan karlar gibi
Bir mart sabahında
Gördüğüm ne hayaldi ne de düştü
Gidişine bir türlü alışmayan yüreğim
Karşımda seni görünce
Gözlerime inanmamıştım
Çünkü sen gelmiştin
Sesin kulaklarımda yüzün karşımdaydı

ZÜLFÜ KILIÇ