Söyle sevdiğim,sensiz koca bir hayat nasıl geçer?
Günlerim zehir aşılar zamanıma
Sensizlik yaşatmaz beni odamda..
Gözlerin gelir aklıma
Utanıp kaçırırım aklımı senden...
....Aklım sende kaldı,
Aklımsız kaldım..
Şehrin delisini oynuyorum şimdi..
Çarpışan arabalar gibi; sağa sola vuruyorum
Kanadı kırılmış serçe gibi.
Ayazda camlarına çarpıyorum
duymuyor musun...
görmüyor musun...
ÖLÜYORUM.. bilmiyor musun.
İnce ince yokluğun işliyor içime.
Alışkanlıklarım başlar,
Sana unutkanlıgım en zayıf yanımı aldı...
Sınıfta kaldım...ben yokluğunla yaşayamadım.
Söyle! ! ! sensiz nasıl geçer bu hayat?
Sana benzeyen onca şey varken...
Kimsecikler yanıma yaklaşamıyor.
Yitirilmiş hasretin peşinden,
Birde yokluğunu kovalar oldum.
Söylee sevdiğim,sensiz koca bir delilikle kim baş eder?
Kalbim telaşla çarpar...
Bir gün çıkıp gel artık! ! !
Al kollarına,derin bi şevkatle sar beni.
Aşk, sevgi, özlem, senin kollarında saklı
Sarmak için beni...
Bırakma ne olur! ! !
Sensiz koca bir ömür nasıl geçer?
Yeter Ankara'ya sensiz kalmışlığım...
FIRAT EFE POLAT 28:08:2009
Kayıt Tarihi : 9.11.2009 16:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ne güzel ifade etmişsınız sevginin ve aşkın zorluklarını, çok beğeniyle okudum dizeleri tebrikler Sayın Fırat bey.
TÜM YORUMLAR (1)