ellerini çekme yamacımdan,
güneşin süzülsün iliklerime.
ısıtsın gazi düşlerimi,
serilsin önüme sereserpe..
bıkma yüreğime dokunmaktan,
unutma yollara dayalı gözlerimi..
sanırsın ki çatlamış toprağım hasretinden;
öylesine susamışım tenine değmeyeli..
sana dönmeli her sensiz yürüyüşüm.
doğrularım her yanılışımda düşmemeli..
üşümemeli yüreğim eksi sonsuz yokluğunda;
ve sensiz güneşlerde sevgim hiç erimemeli..
bir ben seninle gitmeli her yere
sensiz kalbim ise hayata küsmeli.
ve şarkılar sunmalı gecelerime umudum;
yeis kapımın önünden geçmemeli..
kaçırmalı hayat beni;
seninle olan her yere
ve ecel;
beni sen,seni ben bilmeli..
(Ankara 2009)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 24.9.2009 13:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Evren Dalgıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/24/sensiz-gunesler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!