bazen pencerden dışarı bakarım ben
dakikalarca;
sanki düşüncelerimi ve hislerimi anlayacağımı sanırım -
sürücüsünü tanımadığım arabaların farlarına daldığımda,
yapraksız ağaçların tir tir titrediklerini gördüğümde,
pırıltısız gökyüzüne baktığımda,
görebileceğim en uzak noktayı aradığımda
ve karanlıkta bulamadığımda –
o anlar söyler sanki bana her şeyi,
o aslında bildiğim gerçeği!
(eberdingen/de, ocak’99)
Aykut KulKayıt Tarihi : 1.5.2005 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!