Sensiz Gönlüm Şiiri - Mehmet Yaş

Seni her gün göreyim de,
Her engeli aşarım ben.
Bir yangın ki, yüreğimde,
Kül etmezse şaşarım ben.

Ben bu yolda yorulmuşum,
Can evimden vurulmuşum,
Bulanmışım, durulmuşum,
Umman gibi coşarım ben.

Sensiz nasıl uslanırım,
El güler ben yaslanırım..
Dicle gibi puslanırım,
Fırat gibi taşarım ben.

Gençlik var ya biraz serde,
Eyvallahım olmaz derde,
Gönlümdeki bir mahşerde,
Sana doğru koşarım ben

Vebalin çok şu çilemde,
Silme beni bir kalemde,
Sensiz bomboş bu âlemde,
Söyle nasıl yaşarım ben.

12.07.1977