Sensiz Gökyüzü Şiiri - Platonik Çocuk

Gökyüzü sensiz ne yapabilir kararmaktan başka ?
Satırlarım ışık saçar mı yokluğunda ?
Hayatımda bi' kez aşık olmuşken çekildim kenara
Düşündüm de ne çok oturmuşum bu boş kaldırımda.

Sahillerde görürüm hep seni, maviliği hissettiğimde
Gözlerine bakmaya utanırım, bulutların eşiğinde.
Deniz kızı dövmen kadar değerim olsa,kalbinin derinliğinde
Keşke cesaretim olsa da, gerçekleri söyleyebilsem yüzüne.

Lavantalar kadar narin olan ses tonun
Sensizliği düşünmek, başka dünyanın kanunu
Gerçek olan, senin gözlerinin asaleti bu' değişmez
Bilmeden bana attığın bu kör kurşun, hiç' iyileşmez.

Kızgınlığını anlıyorum, hayata karşı sitemin
Kalk aynaya bak, yalnızlık karşında duran cesetin.
Değiştirmek senin elllerin'de olsa da herşeyi
Üşengeçliğin hiç birisine izin vermez ben bilirim.