O orman kenarındaki, kulübeye
Sensiz giden düşlerim;
Yine sensiz döner.
Odun kıran bir adam,
Ve onu seyreden bir kadın.
Ne zaman düşledik bunları ?
Ya da; ne zaman yaşadık.
Hiç bir şey anlamadım.
İçimde bir ses,
Üçgünlük ömrü bir günde tüketttin der.
Beni deli eder.
Yaşanmamışlıkların tümüne,
Kanat uçurur martılar.
Gerçekler yığılır önüme.
Umutlara yağmur yağar.
Kayıt Tarihi : 20.5.2002 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/05/20/sensiz-giden-duslerim-yine-sensiz-doner.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!