Sensiz Gidemem Şiiri - Erdal Koca

Her taraf karanlık kıpkızıl tan
Cesaretim yoktur diyemem uyan
Güneş gibi aydınlatsa da sevdan
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Gözlerime çöker sabah uykusu
Yanımda azık yok içmek için su
Bir taraftan yalnızlığın korkusu
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Bulursam bir çeşme yanında tası
Aktıkça içerim yârin sevdası
Bilsem ki sonunda cennet kapısı
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Kurt olur kuş olur yılanlar olur
Yolunu kaybedip kalanlar olur
Bakarsın gönlümü çalanlar olur
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Ben fener istemem çıra da yakma
‘’İz’’ lerini de sil iz de bırakma
Korkağın tekiyim sen bana bakma
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Bir kor ateş şafaktaki kızıllık
Bir volkan gibi sanki yüz yıllık
Patlasa da önüm olsa aydınlık
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Kaybedersem bu yoldaki savaşı
Bir daha kurur mu gözümün yaşı
Umurumda değil dikeni taşı
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Kıvrımlıdır yollar yamaçları dik
Deseler ki bitti sonuna geldik
Hayat dediğin şey bir tek nefeslik
Bir adım daha sensiz gidemem

10 Kasım 2013