özlem duyuyorum
yorgun geldiğimde kapıyı açmalarına
sabah beni “hadi kalk” deyip uyandırışına
bu kadar çaresiz kaldığımı hatırlamıyorum
sanki kolum kanadım kırıldı
gözlerim görmez
kulaklarım duymaz
ayaklarım ileri atmaz oldu
sensizlik bu olsa gerek
her şey acı, her şey çiğ oldu
hiçbir şeyin tadı kalmadı
yavan ve eskimiş
direncim düştü hayata karşı
o canlı, hareketli ben gitti
yerine, senden uzak ben geldi
artık toprak yağmurla sevişmez
buğday sarısıyla ile buluşmaz
ağaç meyvesi ile selamlaşmaz oldu
sensiz geçen dünü düşündüm de
ne zormuş
sensizlik ve sensiz geçen bir saniye
yarın olmasın dedim
çünkü yarın olduğunda da
bugün zor olacak
o yüzden takvim atmaz
saatler geçmez olsun
sensiz geçen ölüm de beni bulsun
Kayıt Tarihi : 2.4.2017 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Kişioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/02/sensiz-gecen-olum-beni-bulsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!