Sensiz Geçen Her Gün Şiiri - Gökhan Saluk

Saat sabahın üçü sen geldin aklıma
Gözlerin sözlerin geldi
Tebessüm ettim
Güldüm

Lanet ettim sen olsaydın yanımda
Isıtsaydın bütün sıcaklığınla
Sensizlikten buz kesilmiş kalbimi
Gözlerin gözlerimle çakışsaydı bir şimşek misali

Utancımızdan kafamızı çevirseydik
Sabah olsaydı çıksaydık dışarıya
El ele tutuşup başımız dik
Gelene geçene nispet yaparcasına

Bakışıp içimizden geldiğince iç çekseydik
Otursaydık denizle iç içe aşıklar bankına
Uzansaydın heyecandan küt küt atan kalbime
Ben sana şarkı söyleseydim

Sonra bir çay bahçesine gitseydik
Bizi ayıran sonbahar sabahında
Sanki bir birimizi içiyorcasına
Yudumlasaydık senin kalbin gibi sıcak çayımızı

Yalnız gidiyorum artık sen varmışçasına
Banka oturuyorum şarkı mırıldanıyorum
Sana söylercesine içimden geldiğince
Ama düşlüyorum içimde seni bazen var bazen yok

Çay bahçesine gittiğimde sensiz
İki çay istiyorum kime diyecek olursan bensiz
Biri bana diğeri platonik aşkıma
Biri bana diğeri ölümü bekleyen hayatıma

Seni görüyorum seni benden alan denizde
İçim bir hoş oluyor birde mey hoş
Bana gel diyorsun gelmeye çalışıyorum
Birden atıyorum kendimi soğuk hayin denize

Sana geldim diyorum duymuyorsun
Suda koşuyorum sana bir adım daha yaklaşmak
Uzaklaşıyorsun ben koşuyorum bütün hızımla
Kaybediyorum kendimi bayılıyorum

Uyandığımda bir kalabalık
Herkes anlamaya çalışırcasına olup biteni
Ve Ben seni sayıklıyorum çıkabilecek bütün sesimle
Ve senle dalıyorum bir daha uyanmayacak bedenimle