içime gömdüm hep,
sesizliğime inat
seninle tüm konuşmalarımı.
yankılanıyor, içimde
bıraktığın tüm vedalar.
alevleniyor,
yerli-yersiz tüm haykırışlarım .
ne zaman yağsa yağmurlar,
ne zaman ıslansa gözlerimin vahası,
sözlerimin yasaklı renklerine boyanır,
dudak uçlarımdan firar eden cümleler
bir kaçış başlar gözlerinin baktığı yöne
şehirler bomboş kalır
sonra yanmaya başlar,
kurusuyla yaşıyla,
boğazımda düğümlenen sözcükler.
işte o zaman anlaşılır
bu düzen böyle gitmez
sevgisizliğe başlayan isyanım
diner elbet
kimbilir belki yine dönerim sana
sende ararım kaybettiklerimi
kavuşurum içten gelen ağlamalarıma
bir tesellin,
panzehir olur hıçkırıklarıma.
dost,düşman herkes bilsin;
çığlığımdır,
isyanımdır,
müebbetimdir,
sensiz geçen her gün...
25.Ocak 2018
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 25.1.2018 10:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!