Sensiz geçen yirmidördüncü günüm.
Inanmasi çok güç.
Senden hala vazgeçmedim,
Buna ben bile inanmiyorum.
Sensiz geçen yirmidördüncü günüm.
Hatirlarmisin,
O ilk tanistigimiz günü,
Bir sonbahar mevsimiydi mevsimiydi,
Aylardan eylül ayi,
Konusuyorduk,
Bende bir heyecan vardi,
Sanki yanimdasin,
Elin elimin içinde,
Sicacik,
Derdimi paylasiyorduk.
Sensiz geçen yirmidördüncü günüm,
Cehennemden beterdi belkide.
Kendime verdigim sözü tuttum,
Bir saniye bile seni unutmadim.
Sensiz geçen yirmidördüncü günüm.
Senin dönüsünü bekliyorum,
Surada sonbahar mevsimine ne kaldiki,
Eski günlerdeki gibi,
Içimdeki volkani patlatmani bekliyorum,
Seninle konusarak isinmalar,
Ne güzel olur degilmi.
Seni seviyorum canimin içi,
Sen benim için teksin,
Ve o tek oldugun gibide,
Hala benim degilsin.
Sensiz geçen yirmidördüncü günüm,
Ve sensiz geçen yirmidördüncü günümün,
Yirmidördüncü derdini anlatan siiri.
Tarih Ve Saati: 25/07/2005 21:13
Mustafa Aslan 2Kayıt Tarihi : 13.1.2006 01:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/13/sensiz-gecen-gunlerim-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!