Sensiz gecelerimi karanlıklarıma sor

Her gece bir başka oluyor bir farklı oluyor,oluyorya deyim işte
Düşlerim bile düş olamıyor; Rüya nedir nedir diye kalıyor...
Umutlarımı hiç sorma; Umutmu odane hangisini sorucan kaybolup ziyan oluyor.
Karanlıklarıda hiçmi hiç bir varlık yok,yokluğun gibi beni sarıp sarmalamış
beynimde kapkara bir perde

...Her anım ve her saatim bir kayıp
Söz söleymekle durduramıyorum zamanı; kimin zamanını....
Yazmakla geri getiremiyorum kaybettiğim nelerimi; işte böyle..
Ben böyleyim böyle olmak ne, ne işte

Karanlıklar, Geceler, ve Korkularım
Korkularım bile beni etkilemiyor
Korku zaten ömrümün yaşantımın birinci adı; Evimin ikinci adresi..
Yaşam sonunda ölüm varya..

Rüzgara bıraksam kendimi beni boğacak gibi
Göremiyorum'ki hissediyorum, tutamıyorum'ki zaten boşlukta..
Bıraksan kendimi Her tarafa suvuracak beni.
Savuracak ve sonra karanlıklarda boğacak.
Sesi bile kulaklarımda bir sorun.
Gelgitleri bir deniz dalgası gibi dalda dalga geliyor sesi bile ses olmasını bilmiyor.

Yürekmi yürek,hangi yüreklilik akılmı hangi akıl düşüncemi kime ne sorucam.
Kim için ne için savaşacam savaşmı zaten bir aptallık kendimlemi; asla.
Ben neyim kimin sesiyim kendimi bile tanımlayamıyorum tamamlayamıyorum.; sensizken
Bir yanım hep yarım kalıyor

Farkındayım sensiz gözyaşı dökmeyi bile beceremiyorum.
İşte sensiz öyle geçer gecelerim
Sensizken
Kalbimin içinde uçurumlar var karanlıklar gibi kör kuyular gibi dipsiz.
Zaten hiç yoktunki olamadında......

Ben söz söyleyemez haldeyim
Ne ne haldeyim ne haldeyim deyim işte; doğayı seviyorum
Yarınlarmı kime ne kalacak;
Eşitlikmi kim kiminle ölecek kim aynı düşünceyi paylaşacak dünyayı kim kurtaracak
Yarınlarmı aydınlıkmı ama ne mutlu ama kime kalacak (amamı) kör kalacak
Mutlulukmu kim mutllu olacak, ve yaşıyorum ben yaşadım
Onu gecelerine karanlıklarıma sor ikimiz aynı dünyada yaşıyoruz; sanane
Sana inat yaşıyorum işte tüm öznelliğimle