Bir garip diyardayım,sana giden yoldayım bu gece.
Gece karanlık,gece sessiz,sensiz ve kimsesiz.Yalnızlığın ayak sesleridir gelen,duyuyorum,yüreğim ellerimde,korkuyorum.
Güneşe hasretim,yıldızlar yoldaşım,karanlık sırdaşım,geceler tek arkadaşım.
Bir yıldız kayıyor taa uzaklardan,seni istiyorum.Bu kaçıncı saymadım,tutmayacak biliyorum yinede seni diliyorum,kör geceden kör bir umutla.
Parıltılı bir yakamoz düşürdü mehtap mavi sulara,seni aklıma düşürdü,sevdanı yüreğime.
Bilirim ellerin üşürdü böyle gecelerde,keskin ayazlar giremezdi aramıza,avuçlarımda sıcacık bir mutluluk bulurdu ellerin ve ışıl ışıl olurdu kara geceye inat kapkara gözlerin.
Ben sensiz her geceyi,böyle hasret sürgünlerinde yaşadım ve her şafağı özlem türküleri ile karşıladım.
Biliyorum,umuda doğan bir şafak vakti,kızıl ufuklardan çıkıp geleceksin ve üşüyen ellerini uzatıp,tut,tut; tut diyeceksin...
Kayıt Tarihi : 19.3.2006 23:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!