Sensiz Gecelerde Yitirdim Kendimi

Sensiz gecelerde yitirdim kendimi
Ufuklarda kaybolurken kızıl güneş,
Bilmezsin, kaç kez ağıladım,
Kaç kez kahroldum,
Kaç kez ölüp ölüp dirildim geçmişime.
Keşkeler saramadı, merhem olup açık yaramı
Pişmanlıklar ummanının,
Son teselli dalgaları sürükler sahile cesedimi
Bu ben miyim?
Düşlerim bu mu benim?
Ummamıştım ki hayatı hiç böyle.
Vurulup düşmeliydim daha yirmisinde.
Karanfil sokaklarda çürümeliydi cesedim.
Bulmadan kaybetmenin
Ağır vebalini yaşamadan ölmeliydim.
Sensiz gecelerde yitirdim kendimi.
Çaresizlik çarem oldu.
Yokluğun çok ağırmış bilemezsin
Günahın, vebalin boynuma olsun
Seni, tek bir saniyesinde tanımış olsaydım geçmişin
Böyle dilermiydim hiç
Umacılar gibi ölümü ayrılığı.
Yitikliğim, sensizliğimle yaşıt.
Zaten ne oluysa,
Sensiz gecelerde oldu.

Ekim / 2007- İzmir