Sensiz gecelerde yalnızlık hiç inilmeyen yokuşlar gibi
Çıktıkça yavaşça menekşe, nergis kokuları aşağıda kalıyor.
Aydınlıkların ışığı asılı kalmış yapraklara yeşil, pembe, mor
Paslı tenekelerde gecekondu pencerelerinde hepsi.
Sensiz gecelerde yıldızlar ulaşılmaz parıltılar gibi
Havanın soğukluğundan mı, uzaklıklarından mı sönük görünüyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta