Sensiz Geceler Şiiri - Ömer Yaşar

Ben uzayıp giden gecelerde,
Ben savrulup derbeder kederlerde,
Ben seni arayan yosun tutmuş hatıralarda,
Ben biçare,
Ben zavallı,
Ben sessizliğin sana haykırışlarındayım.

Belki divaneyim
Belki mecnun,
Belki bilinmez
Belki muamma,
Ama belli ki,
Ben sensiz
Ağlayan bir yavrunun
Tertemiz yüreğinin seslenişiyim.

Gün doğmadan önceki koyu demdeyim,
Gözüm yollarda
Gönlüm hep uzaklarda,
Kalbim kırık,
Yaralı bir güvercin gibiyim
Ümitlerim inlemekli,
Sebebim sensin
Çarem de sen.
Hüznüm sensin sevincimde,
Deli diyorlar ne çıkar!
Tükeniyormuşum.
Yaşamak neye yarar anlamı olmadan.

Yüreğimde umut doldu,
Sığamadı kafesine,
Dar geldi bu yerler.
Kır zincirlerimi,
Kurtar beni bu hapsettiğin
Soğuk zindanların esaretinden.
Üşüyorum sen olmadan
Ve ısıtmıyor beni
Aratık hayallerimin ateşi.

Geceler sarıyor bedenimi,
Giriyor taa kalbimin derinliklerine…
Ve vermiyor bana,
Seninle kaybolan aydınlığımı.