Gecenin sessiz karanlığında,
Ve ben yine tek başınayım,
Ben ve senin soluk resmin,
İşte onunla avunuyorum.
Arada bir sigara tüttürüyorum,
Dumanına efkarımı katıyorum,
Her çekişinde içime,
Seni de yüreğime gömüyorum.
Ve yine geçiyor sensiz saatler,
Perdeyi aralıyorum, ve sen hala yoksun,
Belki birazdan kapı çalar diye,
Ben kendimi hep avuturum işte,
Sensiz uzun gecelerde.
Kayıt Tarihi : 10.9.2008 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezgin Okulmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/10/sensiz-geceler-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!