Sensiz Gece Şiiri - Filiz Ocakoğlu

Dün yine,
Ağladı gece,
Kuytu meyhanesinde
Sensiz sabahladığım...

Sessizce bir köşede
Gözyaşlarına dönüşen,
Kırağı çalmış yapraklarını,
Seyre daldım...

Bir derdi vardı,
Gizlediğini sansa da karanlıklarında
Farkında değildi duyulan
Çığlıklarının...

Hiç bir şey avutamıyordu geceyi.
Bütün şarkılar sevgiliyi yaşatırken
O çaresizce kaybediyordu
Kadehlerde benliğini...

Oysa bütün yıldızlar,
Pırıl pırıl, bin bir şekilde
Onun için ordaydılar.
Farkında değildi zenginliğinin…

Sabah olmuş, gün ağarmıştı...
Dışarıda buz gibi esen rüzgâr,
Her gidenin arkasından
Acı soğukla hatırlatıyordu kendisini...

Geride sadece…
Masalarda anılar,
Derin ızdırap bilmecesinde,
Tükenen hüzün dolu geceydi...