Sensiz Gece Şiiri - Erdal Ebem

Ne zaman geceme, güneş doğacak,
Karanlık yüzüme, tokat atıyor,
Her yer karabasan, tutsa boğacak,
Birinden kurtulsam biri çatıyor.

Söylenecek söz yok, bu dünya fani,
Kimseler dinlemez halimi sanki,
Sıkışıp kalırsın, öyle bir an ki,
Kalem bile her gün, gözen batıyor,

Bir beklenti hırsı, kaplamış seni,
Konuşmak istersin, dinleyen hani,
Anladım ki bitmiş, tükenmiş yani,
Han bile yarama, katran katıyor.

Umudun pençesi, tutmuş sımsıkı,
Kelepçe takılmış gönlüme sanki,
Kurtuluş mu belki, ölünce ta ki,
Zaman bile bana, hüküm satıyor,

Uykusuz geceler, takmış bir takı
Kanlara bulanmış gözümün akı,
Unutmak mı derdim, içsem mi rakı,
Ona da izin yok, nöbet tutuyor.

Feryadım coşmuşta, benziyor sele,
At gitsin derdini, rüzgara yele,
Firgatli bak hele, düştüğün hale,
Hekim bile senden uzak yatiyor.

20.05.2017
Aşık firgatli.