Sensiz Gece Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Soldurduğun takvimlerden döktün beni yaprak yaprak
Ne geçti eline söyle senin yaralı kalbimden koparak

Ellerin kadar beyazdı bahtım şimdi saçın kadar kara
Hiç baktın mı rüzgarlı ve soğuk bir karanlıkta yıldızlara

Bezenmişti tepelerimiz oysa kızıl ve beyaz çiçeklerle
Şimdi sensiz dağlar dert yığını sıralanıp gider kafilelerle

Nehrimiz berraktı o gül vatanımızda çağlardı gürül gürül
Hani nazdan kızaran yüzüne dökülür ya tertemiz kakül

Tüm dünyamız masmaviydi tepeden tırnağa umutlu
Şimdi semamızın ciğerleri parça parça kızıl bulutlu

Dalga dalga hücum eder kanlı yarama tuzlu deniz
Fırtınalarda parçalanıp batmayı hak etmedik biz

Sen hep sevdin geceyi karanlıktan hep korktum ben
Senin olsun karanlığın senin bu hüzün bu senin gecen

Eksik doğmuş bir turuncu ay gibi bu bizim sevdamız
Şimdi daha parlak aşkımızdan görünen en uzak yıldız