Sensiz Düşler Şiiri - Uygar Yeni

Mevsim soğuk;
Uzak, tekin bir yalnızlıktır bendeki
Ama bu oda, bu ev, bu yürek;
Ateşler içinde
Seninle dolu…

Hangi duvara dokunsam senin yüzün
Bu ev, bu oda, bu şehir
Ve şu koskocaman evren bir bütün sen oldu
Senden gayrısına ermiyor aklım
Üstelik elim ayağım titriyor sebepsiz, üşüyorum da
İyisi mi biraz senden uzaklaşmalı…

Olmadı
Dışarı çıkıp bir çay ısmarlayayım kendime
Bir de sigara yakarım
Şöyle dumanı soğuk…

Amaçsız, gözlerimi veririm sokakta olana bitene;
Belki birkaç kuş sesi duyarım,
Çayımın buğusu ve sigaramın soğuk dumanıyla
Sensiz düşler kurarım biraz…

Hem iyi gelir;
Bir yudum çay,
Bir fırt sigara dumanı kadar senden uzak kalırım belki
Gece de eve geç gelirim, belki uyumuş olursun
Ne güzel olurdu...

Yok! Bu böyle olmayacak
Hadi git,
Geçtir vakit
Tam vaktidir şimdi;
Göm beni kara kör bir uykuya...