Son buldu dünyada yandığım günler,
Bahara dönüştü toz duman çöller.
Gittin de gülmeye başladı yüzler,
Seninle cehennem olmuştu dünya.
Sana ben her şeyim demişim boşa,
Akılsız başımı vurmuşum taşa.
Baharken ömrümü çevirdim kışa,
Seninle kar boran olmuştu dünya.
Yolunda bir dünya harcandı gitti,
Sevgine inandım gençliğim bitti.
Gittin de gönlümde çiçekler açtı,
Seninle hazanlar yaşardı dünya.
Bir bana bakıver,bir de kendine,
Ne hale gelmişim düşüp derdine.
Artık hiç gerek yok senin sevgine,
Senin o sevginle yaşanmaz dünya.
Ne büyük hataymış senin yolunda,
Umutlar beslemek çıkmaz falında.
Canımı kurtardın gittin sonunda,
Yeniden dönmeye başladı dünya.
Kayıt Tarihi : 29.8.2006 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu da yine,vefasızlık karşısında dile gelen duygular olsun.
![Orhan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/29/sensiz-dunya-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!