Sensiz Diyalog Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Bilmiyorsun neden hep seni suçladığımı
Ben de bilmiyordum
Aslında biliyormuşum da
İnkâr etmek istemişim
Yeni fark ettim

Kendime nadir zamanlarda böyle dürüst olurum
Biri de bu güne kısmetmiş
Belki birkaç saat sonra vazgeçerim
Belki dakikalar...
İnan, bilmiyorum.
Hani her şeyi en iyi ben bilirim ya
Hani bazen -ki en çok sana karşı-
Hani öyle havalanırım ya
Bilmişlik taslarım
Ben de o kadar çok şey bilmiyorum ki
Bilsem bilgim ağır olur
Taşıyamam

Nereden nereye de geldim böyle
Oysa yola monolog olsun diye çıkmamıştım
Aklımdan bir sürü şey geçiyor ama
Yansımıyor şu satırlara
Hızlı düşünüyorum sanırım
Beni ben bile anlamıyorum bazen

Nereden geldim unuttum
...

Bir daha okudum yazdıklarımı
Ve hatırladım
Biliyor musun okuyunca bile kolay değil
Hatırlamak
Hatır ne güzel kelime
Her neyse...
Konuyu dağıtmıyorum daha fazla
Evet, bilmiyorsun
Belki sen de acı cekmeyi seviyorsun
O yüzden....
Yok yok, sen sevmiyorsun
Acı çekmeyi
E tabi beni de -bi miktar-
-şaka yapıyorum, hiç-
Konum sen değilsin
Konum bilmediğin sebep
Bilmediğin sebep ya da
Söylemediğin, söylemek istemediğin
Bir küçük cümle
-anlamlı ve mantıklı ama-
Küçük diye küçümsememek gerek
Cümle ne mi?
Aşk olsun, anlamadın mı?
-olmasın, evet, evet, biliyorum-
Cümle,
Benim sevilmeyecek biri olmam
Basitti.