Sensiz de yaşıyorum Şiiri - Umutcan Kamış

Yanında Nefes almak;
Bunalınca Ankara'nın havasında
Haykırmak istemek sesimi kesen nefesinde,
Ayak uydurmak nefesine, soludukça dünyayı koklamak
Sonra çıldırmak dünyanın aromasına ve tadına..
Ve soluğunda kaybolmak.
Yokluğun; nefesimi kesen soluğunda yaşamak.
Nefessiz de yaşıyorum..

Yanında Dünyayı görmek;
Seni görmektir, görmek.
Yada; dünyanın seni gördüğü hissine kapılmak
Ve Dünyaya renk katan her bakışta titremektir.
Yaz ortasında da titremek, Zemheride yanmaktır seni görmek.
Ve yokluğun gidişini seyretmektir..
Yokluğun; ışıksız kalmaktadır sokaklarda,
Işıksız da görüyorum..

Yanında yürümek;
Yorulurken bu şehrin telaşında
Dinlenmek senin nefes nefese kalan ciğerlerinde
Sigara dumanında soluklanmak belki de yaşamak
Yanında durarak o solgun haline bakmak
Tutun bana diye yalvaramamak.
Yokluğun; yürümek boş sokaklarda;
Tutunmasan da yürüyorum.

Umutcan KAMIŞ
19/12/2018