Yanımdayken de doyasıya gülemedim.
Yokluğunda, doyasıya ağlayamadım.
Çekilip köşede, ağlamayı denedim.
Kendi kendime; “Erkekler ağlamaz” dedim.
Güçsüzlüktür diye, ağlamaktan utandım.
Şu anda da ne sen varsın, ne de hayalim.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
