Şaşkınlıklar içinde
Biraz sendeledim haliyle
Biraz boşlukta kaldım
İlk nekahet dönemlerinde
Gözümü kapatmasam da
Vakti geldiğinde
Uykum varmış gibi yaptım
Yatağa girerken öncelerinde
Göğsümün daraldığı da oldu
Bazen kırılıyor da sandım
Kaburga kemiklerimi
Bazen kalp atışlarımı dinledim
Bazen de zor aldığım oldu nefesimi
Kah çeşmeyi açık unuttum
Kah lambayı yaktım gündüzleri
Biraz sert kapattım kapıyı
Evden çıkarken belki
Bazen cüzdanımı unuttum
Bazen de düğmelerimi iliklemeyi
Hani derler ya
Allah dağına göre duman verirmiş
Bir rahatlama oldu
Günler geçtikten sonra
Tıraş oldum sabahları muntazaman
Dilimde bir şarkıyla
İşe gittim tam zamanında
Hem de ütülü pantolonla
Tefekküre daldım
Kitap okuyup sayfalarca
Çay bile içtim akşamları
Yanımda bir demlik
Oturup tek başıma
Şöyle geriye dönüp baktığımda
Demek sensiz de oluyormuş
Yanılmışım olmaz derken
Daha ilk yokluğunda
Kayıt Tarihi : 11.2.2018 21:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yalnızlıkla dalaşıyor... sonra azalıyor mı yüreğin sızısı... kabuk mu bağlıyor yara.... unutmuş gibi mi rol mu yapıyor insan... evet galiba...
sensizde yaşanır mış.. evet nefes alır insan yaşamak buysa.
çok güzeldi...
kutluyorum..
saygılar..
Anlatmak istediğini çok iyi anlatmış şiir. Gayet arı, duru ve bir dille ve şiirselliğini asla kaybetmeden. Kutlarım Recep Bey.
Selam ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (13)