Sensiz de olur Şiiri - Bulent Kiroglu

Yine ben.
Anlam veremesen de evet yine ben.
Neden mi sen? Sevmek suç mu? Sevdim bir kere seni ben,
Ben de çok çalışırım ama yine de severim seni ben.

Düşünürüm çoğu zaman kendim için ne yaptım bu hayatta,
Ya da ne yaptı başkaları benim için bu hayatta,
Başkaları için yaptığımı ben yaptım mı kendime acaba?
Yetti be dedim artık seni görünce karşımda.

Ağlamaya başladım gerçekten, yine kendim oldum yeniden,
Seni sevmeyi senin beni sevmeni istedim aniden,
Seni beklemek, seni özlemek, seni hissetmek istedim,
Sesini duymak beni unutmadığını bilmek istedim sadece.

Çok mu fazla gördün bunu kendine?
Değer misin acaba bu kadar çok ilgiye?
Sussam mı artık fazla mı geldim senin ilgine?
Yoksa ben de sıradan birimiyim senin sevgine?

Kendim oldum açtım kendimi sonuna kadar sana,
Unutmak istedim seni olmadı düşündükçe verdiklerini bana,
İlgini verdin, sevgini verdin, kendini verdin bana,
Vermek istemezsen söyle, almam ben de bundan böyle.

Heyecanlandım seni görünce karşımda,
Dilim tutuldu sesini duyunca,
Seni sevdim bir kere ama sensiz de olur hayatta,
Sen istemezsen beni kendi hayatında.

Her zaman olmaz bu aşk, her zaman aşık olmaz insan,
Her zaman kendi olmaz, dürüst olmaz bu yaşanan,

İstiyor musun sevgimi; sevdikçe seni, sevecek misin beni?
Yoksa gülüp geçecek, itecek misin başka denize beni?

Korkarsın bazen duraksarsın aniden,
Belki de sevilmedin gerçekten, sevemedin yürekten.

Seven çıkınca karşına, sana şiirler yazınca,
Korktun haklı olarak alışılmadık bu sırdaşa.

Keşke hep seninle olsa, sensiz hiç olmasa,
Sensiz de olur bu hayatta keşkeler bir başka hayata.