Sensiz Cennet Şiiri - Suna Baş Şimşir

Bu gece yine ağlıyorken gözlerim,
Yüreğim parçalanıyorsa gökteki bulut gibi,
Nefes almaya dermanım kalmamışsa,
Dumanlı başımla ben yıne senle ayyaşsam,
Ne ayılırım doğan güneşle,
Ne hevesliyimdir sensızken cennete.
Devirirken BEN, senle dolu olan yüreğimdeki şişeleri,
Kadehde bıraktıgın dudak izini öpüyorsa dudaklarım,
Aşktan ayrıldıysam bu akşam,
Ne kader güldürdü beni,
Ne alabıldı ellerimden, kokusu sinmiş ellerini.
Boynuma taktıgın veda kolyesı,
Darağacı MİSALİ keserken ömür bedelimi,
Ne sevdim dedim, ne senden vazgeçtim.
Yağmurda üşüyorsa bedenin eğer,
Korkma sevdiğim,
Sevdamla bezeli gözyaşlarımdır üzerine değen,
Usulca okşar seni.
İncitmez ne seni ne gözlerini,
Aşkla harmanladığım her damlayı,
Sevdamın yanına toprağa gömersin....