Sensiz Çaresizliğime Şiiri - Zekeriye Tek

Ş – 1

Yıllar çaresizliğim üzerine cevabı olmayan bilmeceler kuruyor
Kurtulmak istiyorum ama aklım bana deli gömleği giydiriyor
Kalbim attıkça ve yüreğim nefes aldıkça mesafeler büyüyor
Ayrılık saati yaklaştıkça sanki karabasanlar sarılıyor boynuma
Gecenin alacakaranlığında üzerime garip bir sensizlik çöküyor
Kader saati yaklaştıkça, zaman yelkovana daha da vuruyor
…
Ayrılık düşünce iki kalbe yıllar zamanın içinde yanıp kavrulurmuş
Seven her kalbe istisnasız bir gün mutlaka ayrılık dokunurmuş

Bakma tuhaf tuhaf sakın her sonbaharda yapraklar dökülürmüş
Düşünce garip bir derde, her pervane için de bir sala okunurmuş

Aynı yüzü görmezse bir insan sahte tebessümlere boğulurmuş
Gittiği kapıdan eli boş döner üstüne bir de azarlanıp kovulurmuş

Her ölünün başucuna bir kitabe dikilir bir de el-Fatiha yazılırmış
Bir zalim zulmeder ama mutlaka kader zulmün vicdanına kazınırmış

Her ağaç bir kuşun yuvası olur iki sevgiliyle buluşurmuş her gün
Sonu belli olmaz ama mutlaka hep coşkuyla kutlanırmış her düğün

Bir yumak sarar gibi dalgınca geçer her gün kıymetsiz yaşanırmış
Her güzel yüz mutlaka sevilir ve her güzel saç mutlaka okşanırmış

Bir veda kurşununa yaslanırmış bütün koca dağlar bir de gitmelere
Bütün sözler sebeplere bağlanırmış bütün yeminler tükenip bitmelere

Kaybetmişliğin hüznüyle geçer de günler yavaşça apansız kısalırmış
Her probleme bir çözüm bulunur fakat imkânsız biraz zaman alırmış

Her gemi fırtınaya yakalandığında demir atıp bir kuytuya sığınırmış
Bir mahkûm firar ettiğinde ancak etrafına kaçak kaçak bakınırmış

Düşen kar tanesi soğuktan buz tutar yine kendi kaderine hapsolurmuş
Elim yüzümü parçalarken ruhum sensizlikten korkar her dem ürperirmiş

Dünya adına ne varsa Allah’tan hep beklenir Allah’tan hep istenirmiş
Sevdiğini kaybeden her insan her şeyini kaybeder boşuna yaşlanırmış

Mantıken dostun elinden düşmeden tutulurmuş derde düşünce değil
Çaresiz her idam mahkûmunun boynuna illa ki işlediği günah asılırmış

İnan bir daha ben hiç istemedim sensiz bir kapının ardından bakmayı
İnan ben hiç düşünmedim sensiz, yuvasız kuşlar gibi yalnız yaşamayı
…
Bir kırlangıç gibi her insan da bir gün mutlaka karanlığa gömülürmüş
Sessizce tutulur da bir anda bir hıçkırığa her gün sessizce üzülürmüş

İnsan bir bahçeden gül koparıp hep komşu evin bağında elma ararmış
Bahçe sahibine farkındasız yakalanır bir musallaya kendini zor atarmış

Zekeriye Tek
Darıca