Sensiz Can Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bir yoksul satıcı olmuşum ele-güne karşı,
Huzurumu satıyorum sokak aralarında,
Mutluluğumu satıyorum,
Bedenimi, canımı, ruhumu satıyorum,
Karşılığında bir seni arıyorum,
Terazimin bir kefesi böylesine dopdolu,
Bir kefesi öylesine bomboş,
Senden öte kim ne yapsın canımı,
Senden öte kim ne yapsın ruhumu,
Kim ne yapsın bedenimi?
Ruhum acılarla dolu,
Bedenim sızılar içinde kemiklerime kadar,
Huzurum hiç yok gibi bir şey,
Mutluluğum umutsuzluktan utandığım için mutluluk,
Kaderde bir sokak arasından sokak arasına yolculuk,
Yolculuğum adımlarım arasında paramparça,
Bundan böyle,
Belki de
Canımı satarken bulacaksın beni
Aradıkça.

Ne yapayım sensiz olan canımı,
Sensiz olan ruhumu,
Bedenimi ne yapayım?
Bir kuru candır işte; atsan atılmaz, satsan satılmaz
Ne sensiz olan ruhum yarar bir işe,
Ne özlemler içindeki bedenim,
Ne de acılar içindeki canım,
Sensiz yarım-yamalak kalmış iken
Bir canım.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI İsimli Serbest Şiirler 'inden > 37-38/100)